THIS IS CALLED HIGH TREASON / ՍԱ ԿՈՉՎՈՒՄ Է ԴԱՎԱՃԱՆՈՒԹՅՈՒՆ ՍԵՓԱԿԱՆ ՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՆԿԱՏՄԱՄԲ

Interview with RAZMIK ZOHRABYAN, Vice Chair of the Republican Party of Armenia


“Mr. Zohrabyan, Ter-Petrosyan continues giving interviews to the foreign media, in an attempt to present the Armenian reality exclusively in dark colors. As an example, we can point out at least his interview to the Russian ‘Novoe Izvestia’ newspaper.”

“Such interviews are obviously addressed to the foreign readers who do not properly imagine what the situation in Armenia is like. In the preface of one of the interviews, the author informs that on April 17, the US Congress is to organize hearings devoted to the post-electoral situation of Armenia. This fact itself implies intervention in the country’s domestic affairs.

Perhaps, there was some crisis in Armenia after the presidential elections, but it was overcome. Therefore, there’s no need to make it a subject of discussions. Especially considering that it cannot, in any way, be perceived as a threat to the international community. As regards the avoidance of specifying the real causes, the disregard for the criminal manifestations and the observation of everything on the political plane, they will only create a misunderstanding in the perceptions of the international community.

In the interviews you specify, Ter-Petrosyan says that thousands of people among his proponents have been arrested. Whereas, it’s obvious that the police did not undertake any operation against the participants of the unauthorized demonstrations and marches, and they were restricted to forewarnings only. There were arrests only on March 1, ten days later, when the demonstrators incited armed confrontations with the law enforcers.

This factor is being overlooked deliberately, with the purpose of creating a false impression. No one was arrested for his political views. Even those who committed concrete criminal offences are released after serving their sentence.

The authorities do not want to restrict the freedom of their citizens without having serious grounds. Attempting to violate the constitutional order and staging a coup d’état are crimes prescribed by the Criminal Code of our country, and they can’t go unpunished. Those who perpetrated armed violence against the law enforcers and committed robbery in such situation cannot be justified on grounds of any political motivation because the fact of committing a criminal offence is obvious. These people can be considered political prisoners only by individuals pursuing political tendencies.

I think the chief organizer of all this is the first President who should have appeared behind the bars long ago. It was he that pushed the misguided and deceived crowd to criminal offences. And the fact that the violations of the public order, the clashes with the law enforcers, the lootings and robberies were committed in the pretext of the political events plays no role here. The task of the court is to thoroughly distinguish the political and criminal factors, and up to date, this has been done successfully.”

“How do you comment on the fact that L. Ter-Petrosyan, on the one hand, tries to influence the opinion of the international community through falsification and on the other hand, considers the work of the international structures imperfect.”

“During the presidential elections there observation missions were carried out by representatives of all the authoritative international organizations. In their assessments, they did, of course, point out certain flaws and mistakes; however, they considered the general course of the political developments as progress towards democracy. The first President did not, obviously, like this assessment, and he considers the international organizations as bureaucratic structures where pensioner-diplomats and young careerists work.

I see another hazard: that is, no one speaks about the clashes and the criminal offences, and attempts are made to present everything as a spontaneous popular protest. I am sure that all the demonstrations and marches were thoroughly planned, and the goal was to create an unstable situation and chaos. The chief organizer of all this was the first President. And he himself was governed by certain foreign centers.

The principal goal was not to run for election and hold victory, but rather, to stage a coup. Or, in case of a failure, to instigate civil splits and make Armenia vulnerable to the greatest maximum extent.

If the demonstrations were spontaneous, why didn’t they take place before his appearing on the square? Now he’s doing his best to maximum increase the external pressures on Armenia and to achieve the solution of the Karabakh issue in the context of the geopolitical interests rather than in the interests of the Armenian people. This is called high treason.

GEVORG HAROUTYUNYAN

Հարցազրույց ՀՀԿ փոխնախագահ, պատգամավոր ՌԱԶՄԻԿ ԶՈՀՐԱԲՅԱՆԻ հետ


-Պարոն Զոհրաբյան, Տեր-Պետրոսյանը շարունակում է օտարերկրյա մամուլում հարցազրույցներով հանդես գալ եւ փորձում է ներկայացնել հայաստանյան իրականությունը բացառապես սեւ գույներով։ Որպես օրինակ կարելի է նշել թեկուզ նրա վերջին հարցազրույցը «Նովիե իզվեստիա» ռուսաստանյան թերթում։

-Նման հարցազրույցները ակնհայտորեն հասցեագրված են օտար երկրների ընթերցողներին, ովքեր բավարար պատկերացում չունեն, թե իրականում Հայաստանում ինչ իրավիճակ է։ Հարցազրույցներից մեկի նախաբանում հեղինակը տեղեկացնում է, թե ապրիլի 17-ին ԱՄՆ Կոնգրեսը լսումներ է կազմակերպելու Հայաստանում առաջացած հետընտրական իրավիճակի վերաբերյալ։ Սա ինքնին նշանակում է միջամտություն մեր երկրի ներքին գործերին

Գուցեեւ Հայաստանում, նախագահական ընտրություններից հետո որոշակի ճգնաժամային իրավիճակ առաջացել էր, սակայն անցած ժամանակահատվածում այն հաղթահարվել է։ Ուրեմն ոչ մի անհրաժեշտություն չկա այն դարձնել քննարկման առարկա։ Մանավանդ որ այն ոչ մի կերպ չի կարող սպառնալիք ընկալվել միջազգային հանրության համար։ Իսկ իրական պատճառները մատնանշելուց խուսափելը, քրեական դրսեւորումներն անտեսելն ու քաղաքական հարթության վրա ամեն ինչ դիտարկելը միայն թյուրիմացություն է առաջացնելու միջազգային հանրության ընկալումներում։

Տեր-Պետրոսյանը ձեր նշած հարցազրույցում ասում է, թե մինչեւ քվեարկության օրը իր հազարավոր կողմնակիցներ են ձերբակալվել։ Մինչդեռ ակնհայտ է, որ անգամ չարտոնված միտինգների ու երթերի մասնակիցների նկատմամբ ոստիկանությունը ոչ մի գործողություն չի ձեռնարկել ու բավարարվել է նախազգուշական իրազեկումներով։ Միայն տասը օր հետո՝ մարտի 1-ին, երբ ցուցարարները զինված ընդհարումներ սադրեցին իրավապահների հետ, եղան ձերբակալություններ։

Այս հանգամանքը միտումնավոր է շրջանցվում, թյուր տպավորություն ստեղծելու համար։ Քաղաքական հայացքների համար որեւէ մեկը չի ձերբակալվել։ Նույնիսկ կոնկրետ քրեական հանցագործություն կատարածներն են դատարանում իրենց պատժաչափը ստանալուց հետո պայմանականորեն ազատ արձակվում։

Իշխանությունն իր քաղաքացիների ազատությունը առանց ծանրակշիռ հիմքերի չի ուզում սահմանափակել։ Սահմանադրական կարգը տապալելու փորձը, պետական հեղաշրջում կազմակերպելը մեր երկրի Քրեական օրենսգրքով նախատեսված հանցագործություններ են եւ չեն կարող անպատիժ մնալ։ Իրավապահների նկատմամբ զինված բռնություն կատարածները եւ այդ իրավիճակում թալան իրագործածները չեն կարող արդարացվել որեւէ քաղաքական մղումներով, քանի որ քրեական հանցանքը ակնհայտ է։ Այս մարդկանց քաղաքական բանտարկյալներ կարող են համարել միայն քաղաքական միտումներ հետապնդողները։

Կարծում եմ, այս ամենի գլխավոր կազմակերպիչը առաջին նախագահն է, եւ նա վաղուց պետք է ճաղերի հետեւում լիներ։ Թյուրիմացության մեջ հայտնված ու խաբված ամբոխին նա է մղել քրեական հանցագործության։ Եւ ոչ մի դեր չի խաղում այն հանգամանքը, որ հասարակական կարգի խախտումները, իրավապահների հետ բախումները, թալանն ու ավազակությունը կատարվել են քաղաքական միջոցառման ենթատեքստում։ Դատարանի խնդիրը քաղաքական ու քրեական գործոնները հանգամանորեն իրարից զատելն է, որը հաջողությամբ առ այսօր կատարվում է։

-Ինչպե՞ս եք մեկնաբանում այն փաստը, որ մի կողմից՝ Տեր-Պետրոսյանը փորձում է կեղծիքի միջոցով ազդել միջազգային հանրային կարծիքի վրա, մյուս կողմից՝ թերարժեք է համարում միջազգային կառույցների աշխատանքը։

-Նախագահական ընտրությունների ժամանակ դիտորդական առաքելություն են իրականացրել միջազգային բոլոր հեղինակավոր կազմակերպությունների ներկայացուցիչները։ Նրանք, իհարկե, առանձնակի թերություններ ու սխալներ մատնանշել են իրենց գնահատականներում, սակայն քաղաքական զարգացումների ընդհանուր ընթացքը համարել են առաջընթաց ժողովրդավարության ճանապարհին։ Այս գնահատականը ակնհայտորեն առաջին նախագահին դուր չի եկել եւ նա միջազգային կազմակերպությունները համարում է բյուրոկրատական կառույցներ, որտեղ աշխատում են դիվանագիտական թոշակառուներ ու երիտասարդ կարիերիստներ։

Ես եւս մեկ վտանգ եմ տեսնում, երբ տեղի ունեցած բախումների ու կատարված քրեական հանցագործությունների մասին չի խոսվում, այլ ամեն ինչ փորձ է արվում ներկայացնել ինքնաբուխ ժողովրդական բողոքի տեսքով։ Համոզված եմ, որ բոլոր հանրահավաքներն ու երթերը մանրակրկիտորեն կազմակերպված էին ու նպատակը հենց բախումների միջոցով անկայուն իրավիճակ, քաոս ստեղծելն էր։ Այս ամենի գլխավոր կազմակերպիչը առաջին նախագահն է եղել։ Իսկ ինքը կառավարվել է արտաքին որոշ կենտրոններից։

Հիմնական նպատակն էլ եղել է ոչ թե ընտրություններին մասնակցելն ու հաղթելը, այլ հեղաշրջում իրականացնելը։ Կամ՝ անհաջողության դեպքում գոնե քաղաքացիական պառակտում առաջացնելն ու Հայաստանը հնարավորինս խոցելի դարձնելը։

Եթե հանրահավաքները ինքնաբուխ էին, ինչո՞ւ մինչեւ նրա հրապարակ դուրս գալը տեղի չէին ունենում։ Հիմա էլ նա ամեն ինչ անում է, որ Հայաստանի նկատմամբ արտաքին ճնշումը հնարավորինս մեծանա, ու Արցախի հիմնահարցը լուծվի ոչ թե հայ ժողովրդի, այլ միայն աշխարհաքաղաքական շահերի համատեքստում։ Սա կոչվում է դավաճանություն սեփական պետության նկատմամբ։

ԳԵՎՈՐԳ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ